นบริเวณที่พบ : บ้านพัก ผอ.
ลักษณะพิเศษของพืช : ไม้ดอกประดับดอกสีชมพู
ลักษณะทั่วไป : เป็นไม้กลางแจ้งต้องการความชื้นสูงกระจายอยู่ทางตอนใต้ของจีน พม่า ในประเทศไทยขึ้นตามป่าเบญจพรรณ
ในภาคเหนือภาคใต้และภาคตะวันออกเฉียงเหนือ
ต้น : เป็นไม้ยืนต้นขนาดกลาง เมื่อต้นยังเล็กจะมีหนามแต่ไม่แหลม ลำต้นสูงประมาณ6 – 25 เมตร เปลือกสีน้ำตาลเข้มเป็นสะเก็ด
ใบ : ออกเป็นคู่ ๆ ตรงข้ามกัน ก้านใบมีขนยาประมาณ 1 เซนติเมตร ลักษณะของใบขอบ ขนาน ปลายใบและโคนแหลม
หรือมนเล็กน้อย เนื้อใบบาง เส้นใบชัด
ผล : เป็นรูปไข่ ตรงปลายดอกมีก้านเกสรตัวเมีย 3 แฉก เมื่อผลแก่จัด จะแตกตามยาว 3 แฉกยาวประมาณ 2 เซนติเมตร
เมล็ด : มีขนาดเล็ก รูปคล้ายข้าวสาร เมล็ดมีปีก
การขายายพันธุ์ : การเพาะเมล็ด การตอน และการทาบกิ่ง
ประโยชน์ : เนื้อไม้ทำเสา ต้นทำเครื่องมือกสิกรรม ทำฟืน ถ่าน เปลือก ใช้ย้อมผ้า รากผสมกับหัวแห้วหมูและรากปลาไหล
ข้อมูลจากภูมิปัญญาไทย ใบอ่อนของต้นรับประทานได้ มีรสเปรี้ยว